Familie Curvers | Hendrikus Hubertus Mathijs Curvers 1918-1993
197
page-template-default,page,page-id-197,page-child,parent-pageid-11,qode-social-login-1.0,qode-restaurant-1.0,ajax_fade,page_not_loaded,,select-theme-ver-4.1,wpb-js-composer js-comp-ver-5.2,vc_responsive
 

Hendrikus Hubertus Mathijs Curvers 1918-1993

Hendrikus Hubertus Mathijs Curvers (IXj) (Curvers Harie) geboren 12 mei 1918 te Hunsel en overleden 11 januari 1993 te Ittervoort. (Zoon van Leonardus Curvers (VIIIi) en Anna Maria Henderickx).  Gehuwd met Gertruda Catharina (Truus) Ramakers (13 januari 1922 – 18 september 2000). Uit dit huwelijk worden zes kinderen geboren.

Harie raakt in de tweede wereldoorlog gewond; zij het niet door gevechtshandelingen. Als zijn ouders begin oktober 1944 de ouderlijke woning aan het kanaal Wessem-Nederweert in Santfort moeten verlaten omdat ze te zeer in de vuurlinie liggen nemen ze hun toevlucht bij dochter An in Thorn. Harie wordt er samen met zijn broer Sjeng op uitgestuurd om met een handkar nog wat huisraad op te halen. Op de weg terug raakt de kar net voor Thorn een verdwaalde landmijn die ontploft. Het is nog een geluk dat de kar getrokken wordt. Hierdoor fungeert zij deels als schild en vallen de verwondingen relatief mee. Harie wordt opgenomen in het ziekenhuis van Maaseik waar heel wat scherfjes uit Harie’s lichaam worden verwijderd [1].

Harie koopt op 16 december 1949 de helft van het woonhuis/boerderij “met tuin en wei” aan de Rijksweg nummer 10 (nu Napoleonsweg 18) te Ittervoort van zijn broer Sjeng voor een bedrag van 4.615 gulden. Sjeng heeft de  boerderij verkregen uit een openbare verkoop op 4 oktober daarvoor. Het pand wordt verbouwd tot twee woningen waarna Harie en Truus er in 1950 hun intrek nemen. Tot deze tijd wonen ze in bij de ouders van Harie in Santfort,aan de Nieuwstraat 88.  In 1958, als de woning verbouwt moet worden, wonen ze tijdelijk in het huuske van Dölfke, een half vervallen boerderijtje annex cafe tussen Ittervoort en Thorn.

Harie Curvers en Truus Ramakers

Voor de oorlog werkt Harie als boerenknecht o.a. in Rotem (1935) en Swartbroek; “bie Graat” (1931 en 1935-1939). In 1941 gaat hij werken in de Limburgse mijnen. Het werk in de mijnen is zwaar. Regelmatig vallen er slachtoffers door explosies, ongelukken en asbest. Toch betekenen de mijnen voor veel Limburgers een noodzakelijke broodwinning. Vooral tijdens de wederopbouw na de Tweede wereldoorlog beleven de mijnen een succesvolle periode. In eerste instantie werkt Harie ondergronds als sleper, hulphouwer en houwer, later om gezondheidsredenen bovengronds in de houtzagerij als losser en zager. Het langst werkt hij op de staatsmijn Maurits in Geleen (tot 1966), daarna kort op de Hendrik in Brunssum en vervolgens op de Staatsmijn Emma bij Treebeek. Bij deze laatste is hij ingeschreven onder mannummer 7013 [2].

legitimatiepenning voor de dagdienst van Staatsmijn Emma

De mijnbouw houdt echter niet lang stand. Wanneer in 1959 gas bij Slochteren gevonden wordt, wordt de winning van steenkool langzaam onrendabel. In december 1965 houdt toenmalig minister van Economische Zaken, Joop den Uyl, een historische toespraak in Heerlen. Hierin kondigt hij de sluiting van de mijnen aan [3]. Harie blijft er werken tot de mijnsluitingen in de eerste helft van de jaren zeventig en krijgt uiteindelijk per 1 november 1973 zijn ontslag. Het laatste stuk steenkool in de Staatsmijn Emma wordt gedolven op 30 november 1973. Op 31 december 1974 sluit de Oranje-Nassau I in Heerlen als laatste mijn haar schachten [4].

Net als zijn vader Leo is Harie een gedreven schutter, uiteraard bij schutterij St Anna. In het jaarverslag van 1969 lezen we het volgende:

…”10 augustus. Koningschieten. Acht jeugdige leden streden om het jeugdkampioenschap en na een gezellige kamp werd Wim Cuypers met drie goede treffers de nieuwe jeugdkoning.

Daarna traden 22 leden aan om te dingen naar de begeerde koningstitel 1969-1970. Na 16 schoten waren er nog maar twee kanshebbers, te weten oud koning Ton Meysters en Harie Curvers. Na een spannende en sportief gestreden strijd wist ten slotte, na 45 schoten, Harie Curvers als overwinnaar te triomferen. Beide nieuwe koningen werden door de waarnemende voorzitter P. Inden Kleef toegesproken en met bloemen gehuldigd. De fanfare Concordia was gaarne naar Santfort gekomen om luister bij te zetten aan dit traditioneel gebeuren en bracht een muzikale hulde. Bij monde van de voorzitter, Dhr Henckens, werden de beide majesteiten gefeliciteerd met hun prestatie. In de E-9 bar werden nog een paar gezellige uren doorgebracht.”….(Foto van Harie als schutterskoning invoegen).

In de schutterij bekleedt hij diverse functies. Ook zijn zonen Math en Jan zijn kortere of langere tijd lid van de schutterij.

De vrouw van Harie, Truus (of Trui) Ramakers werkt als jong meisje buitenshuis bie Sjeene op Kloasterhoof  bij het Elisabethklooster in Haelen. Daar werkt ze van maart 1940 tot april 1945. In de jaren zeventig van vorige eeuw begint Truus steeds vaker gedichten te schrijven. Beginnend als sinterklaasversjes worden het heuse gedichten over allerlei onderwerpen; in het dialect of in het Nederlands. De gedichtjes worden enkele jaren wekelijks geplaatst in weekblad De Trompetter die in het gewest Weert verschijnt. Ook in het periodiek van de Geschied- en Heemkunde Kring Thorn verschijnt dan regelmatig haar werk. De gedichten worden geschreven onder het pseudoniem Geertrui.

 

<< terug 

 


[1] Wiel Curvers, broer van Harie in een vraaggesprek 8 op februari 2010. Met een aanvulling van Leo Curvers, broer van Wiel en Harie; ons medegedeeld door Thea Curvers.

[2] Legitimatiebewijs voor geneeskundige verzorging, aanwezig in archief.

[3] Website Mijnsluiting, www.canonvanlimburg.nl

[4] Website Mijnsluiting, www.canonvanlimburg.nl